Hugleiðingar um bloggið

Ég er nú ekki dugleg að blogga.  Var búin að skrifa þó nokkurn texta hér rétt áðan og einhvern veginn tókst mér að missa hann út.

En dætur mínar eru í námi erlendis og nnur þeirra heldur úti bloggsíðu.  Ég fer oft inn á hana til að fylgjast með,  mér finnst þær ekki eins langt í burtu,  en tenglar eru inn á vini þeirra, marga þeirra þekki ég nokkuð vel.  Ég hef verið feiminn við að fara inn á þeirra síður, hef hugsað er þetta ekki ákveðin hnýsni?  Eða er þetta umhyggja, hvað er að frétta af henni Siggu minni er ekki allt gott hjá henni?  Þetta eru jú opnar síður. 

En sumir nota bloggið til að tjá sig um tilfinningar sínar og líðan í rituðu máli.  Þetta er ákveðin leið til sjálfshjálpar, fólk fær viðbrögð og stuðning.  Ef bloggið getur hjálpa einstaklingnum á þennan hátt finnst mér það gott.  Þó bloggið henti mér ekki til þess